Pomoc prawna oraz wykonywanie wyroków sądów polskich wydawanych w sprawach cywilnych w Chińskiej Republice Ludowej

Umową z dnia 5 czerwca 1987 roku Polska Rzeczpospolita Ludowa ustaliła wraz z Chińską Republiką Ludową zasady dotyczące wzajemnego udzielania pomocy prawnej oraz wykonywania wyroków w sprawach karnych i cywilnych. W niniejszej publikacji przedstawione zostaną kwestie dotyczące spraw cywilnych. W rozumieniu wskazanej umowy sprawami cywilnymi są także sprawy z zakresu prawa handlowego, rodzinnego i prawa pracy.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, iż Strony umowy zobowiązały się do zapewnienia ochrony prawnej podmiotom z obu państw na tych samych zasadach.

Dużym udogodnieniem dla obywateli oraz osób prawnych pochodzących z państw stron umowy i mających miejsce zamieszkania (pobytu, siedzibę) w drugim z nich jest brak obowiązku zabezpieczania kosztów procesu. Wskazane podmioty muszą wpłacić zaliczkę na koszty postępowania w tej samej wysokości, co obywatele państwa, w którym proces się toczy.

Należy także zaznaczyć, że obywatelom państw stron przysługuje także prawo do zwolnienia w całości lub części od kosztów procesu. W celu uzyskania wskazanego zwolnienia należy przedłożyć odpowiednie zaświadczenie wystawione przez właściwy organ miejsca pobytu lub zamieszkania w drugim państwie. W przypadku zamieszkiwania poza granicami Polski lub Chin zaświadczenie takie jest wydawane przez przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny państwa, którego strona procesu jest obywatelem.

Wzajemna pomoc prawna jest udzielana bezpłatnie sądom i urzędom na ich wniosek przez właściwe organy centralne. Nie oznacza to jednak, iż z pomocą prawną nie wiążą się żadne koszty. Strona wzywająca do udzielenia pomocy jest zobowiązana do opłacenia podróży oraz pobytu świadka lub biegłego zamieszkującego w państwie wezwanym do udzielenia pomocy prawnej.

Udzielenie pomocy prawnej nie jest bezwzględnym obowiązkiem stron umowy. W określonych w umowie sytuacjach posiadają one uprawnienie do odmówienia jej udzielenia. Okolicznościami uprawniającymi państwo do odmówienia udzielenia pomocy prawnej jest powstanie stanu zagrożenia dla jego suwerenności, bezpieczeństwa lub porządku publicznego w razie wypełnienia tego zobowiązania.

Wzajemne uznawanie i wykonywanie orzeczeń sądowych

Strony umowy postanowiły także uregulować w omawianej umowie kwestie związane z uznawaniem i wykonywaniem orzeczeń na swoim terytorium wydanych przez sądy drugiego państwa. Trzeba nadmienić, iż w zakresie niniejszego opracowania mowa jest o orzeczeniach w sprawach cywilnych, a także orzeczeniach wydawanych przez sądy polubowne i organy właściwe w sprawach spadkowych. Przez orzeczenie w myśl omawianej umowy rozumie się również ugody sądowe w sprawach cywilnych.

Uznanie lub zezwolenie na wykonanie orzeczenia następuje na wniosek. Do wniosku trzeba dołączyć dokumenty wskazane w artykule 17 umowy.

Wniosek o uznanie lub zezwolenie na wykonanie orzeczenia przesyła sąd jednego państwa do sądu drugiego państwa lub wniosek taki może być złożony bezpośrednio we właściwym sądzie, na którego terytorium orzeczenie ma być uznane lub wykonane. Orzeczenie uznane lub, na którego wykonanie zezwolono, wywołuje takie same skutki, co orzeczenie wydane przez sąd uznający lub zezwalający na wykonanie.

Analogicznie do pomocy prawnej, także w przypadku uznania lub zezwolenia na wykonanie zostały określone okoliczności uprawniające sądy do odmówienia uznania lub zezwolenia na wykonanie orzeczenia. Orzeczenie nie musi być, więc uznane w przypadku gdy:

1.       Według prawa państwa, na którego terytorium orzeczenie ma być uznane lub wykonane:

a.         sądowi, który wydał orzeczenie, nie przysługiwała jurysdykcja w sprawie,

b.         orzeczenie to nie jest prawomocne i wykonalne,

c.         strona przegrywająca nie została prawidłowo wezwana przez sąd,

d.         zostało wydane wcześniej prawomocne orzeczenie w tej samej sprawie między tymi samymi stronami lub postępowanie w takiej sprawie jest w toku albo prawomocnie uznano orzeczenie wydane przez sąd trzeciego państwa w takiej sprawie,

2.    Strona była pozbawiona możności obrony swych praw, a w razie ograniczenia zdolności procesowej lub jej braku - należytego przedstawicielstwa,

3.  Uznanie lub wykonanie orzeczenia byłoby sprzeczne z podstawowymi zasadami prawa lub porządku publicznego tej Umawiającej się Strony, na której terytorium orzeczenie ma być uznane lub wykonane.

Odmienne wymagania stawiane są orzeczeniom sądów polubownych, gdyż oprócz wydania na terenie jednego z państw stron umowy muszą być one także zgodne z Konwencją o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych sporządzoną 10 czerwca 1958 roku w Nowym Jorku.

Oprócz rozwiązań związanych z pomocą prawną istnieje możliwość bezpośredniego dochodzenia swojego roszczenia przed sądem chińskim. Nasza kancelaria współpracuje z chińskimi prawnikami, którzy reprezentują naszych klientów przed wymiarem sprawiedliwości Państwa Środka.

Umowa współpracy ze Związkiem Przedsiębiorców i Pracodawców

Miło nam poinformować, iż w dniu 7 grudnia 2011 r. Kancelaria podpisała umowę o stałej współpracy ze Związkiem Przedsiębiorców i Pracodawców. Jesteśmy przekonani, że ów nowy etap współpracy, przyniesie nam obopólne korzyści.

Firma w Social Media – szansa na rynkowy awans czy marketingowy samobój?

„Media społecznościowe  (ang. social media)  to  dostępne w Internecie kanały komunikacyjne , umożliwiające wymianę informacji między użytkownikami, łączące technologię, telekomunikację, interakcje społeczne z obrazem, tekstem i dźwiękiem. Sposób interakcji i prezentowania informacji jest zależny od punktu widzenia użytkowników oraz treści, którymi wymieniają się społeczności” – taką definicję podaje  Wikipedia, internetowa encyklopedia działająca w oparciu o zasadę „otwartej treści”, czyli możliwości tworzenia i edytowania jej zawartości przez każdego z odwiedzających.

Internet jest w stanie zastąpić obecnie prasę, telewizję, radio, telekomunikację, kino czy księgarnię.

Korzystanie z niego stało się codzienną rutyną w życiu każdego z nas.

Media społecznościowe dominują popularnością nad tradycyjnymi mediami. Będąc bogato zróżnicowanymi pod względem docelowych odbiorców, funkcji jakie pełnią wśród internautów czy rodzaju zamieszczanych w nich treści, mają nam bezsprzecznie wiele do zaoferowania..

Portale społecznościowe w zawrotnym tempie pozyskują tysiące kolejnych użytkowników, gdzie jeszcze kilka lat temu Internet był  narzędziem zupełnie dla nas obcym.

Gdyby Facebook był narodem, zajmowałby 3-cie miejsce jako największy kraj pod względem liczby ludności a Twitter i MySpace depczą mu po piętach.

Poza serwisami stricte społecznościowymi, pojawiają się również blogi, mikroblogi, fora, podcasty, komunikatory, serwisy pozwalające na dzielenie się muzyką, zdjęciami, video ,umieszczanie recenzji i ocen przeczytanych książek, obejrzanych filmów czy zakupionych towarów.

W Polsce wciąż największą popularnością cieszy się portal NK (początkowo funkcjonujący pod nazwą nasza-klasa).

Serwis Grono.net to pierwszy ogólnotematyczny rodzimy portal społecznościowy - obecnie zdegradowany przez Facebook.com ( ok. 600 mln użytkowników na całym świecie - w tym 8-9 mln użytkowników w Polsce).

Istnieją także branżowe portale społecznościowe, jak LinkedIn.com czy GoldenLine.pl, wykorzystywane przede wszystkim do kontaktów biznesowych i celów zawodowych, Twitter.com, który stanowi najbardziej popularny serwis mikroblogowy i jego polski odpowiednik Blip (Bardzo Lubię Informować Przyjaciół) czy MySpace.com, skierowany głównie do ludzi z branży muzycznej i rozrywkowej, oraz Digart.pl, YouTube.com czy Wykop.pl jak i  szereg innych umożliwiających interakcyjny dialog pomiędzy różnymi społecznościami.

Marketing w dobie postępu

W dziedzinach takich jak marketing i reklama Social Media to potężne narzędzie, będące w stanie zrewolucjonizować działanie firm, a dzięki usługom przez nie oferowanym mogące wspomóc prężny rozwój dużych przedsiębiorców, jak też dać szansę zaistnienie firmom dopiero wkraczającym na rynek.

Badanie “1st Annual Social Media Risk Index for SMBs”, opublikowane w 2010 r. przez europejskiego lidera w zakresie bezpieczeństwa Panda Security wskazuje, że 78 % firm korzysta z portali społecznościowych w celu śledzenia działań konkurencji, poprawy jakości obsługi klienta oraz budowania działań marketingowych i wizerunkowych.

Stopniowo coraz większa ilość firm i organizacji stara się w nich zaistnieć. Kreowanie wizerunku firmy w sieci stanie się niedługo chlebem powszednim dla osób zajmujących się marketingiem w firmie. Tak innowacyjne źródło można z powodzeniem wykorzystać w celu promowania firmy, sprzedaży swoich produktów i usług, zbudowania społeczności wokół marki, gromadzenia informacji bezpośrednio od grupy docelowej do ulepszania produktów, usług i dotyczących innych obszarów swojej działalności oraz znacznego ułatwienia komunikacji z potencjalnymi klientami.

Jako że portale społecznościowe nie wymagają uiszczania opłat od rejestrujących się użytkowników taka forma marketingu nie jest obciążona znacznymi kosztami. Wydaje się, że szansa skorzystania z doskonałego sposobu pozwalającego przy niewygórowanych kosztach zagwarantować pokaźną grupę potencjalnych klientów, wypromowanie marki czy wzrost sprzedaży usług czy produktów jest w zasięgu ręki.

Jednak należy uświadomić sobie, że korzyści te idą w parze z dużym ryzykiem i poważnymi zagrożeniami.

Realne zagrożenia

Badanie „Global Survey on Media Risks” przeprowadzone przez Ponemon Institute wykazuje, że aż 63% pracodawców biorących w nim udział zgadza się, że korzystanie przez pracowników mediów społecznościowych naraża firmę na niebezpieczeństwo, przy czym tylko 29% przyznaje, że ma niezbędne narzędzia ochrony do kontroli bezpieczeństwa, które mogłyby łagodzić i zmniejszać ryzyko stwarzane przez Social Media w związku z używaniem ich w miejscu pracy.

Do największych problemów zaliczana jest obniżona wydajność pracy, porwania marki, zmniejszona przepustowość IT, ryzyko utraty poufnych informacji lub naruszanie zasad poufności, wzrost infekcji wirusami i złośliwym oprogramowaniem, narażenie na nieodpowiednie treści (nagość, przemoc, itp.) czy w końcu brak kontroli nad zawartością zamieszczanych wpisów na blogach czy portalach społecznościowych, co może bezpośrednio zagrażać reputacji firmy.

Informacje udostępniane na portalach, których głównym celem jest z założenia ułatwienie kontaktów biznesowych i komunikacji marketingowej stanowią jednocześnie szerokie pole do działania dla cyberprzestępców. Kradzież tożsamości, zainfekowane profile, szkodliwe aplikacje, zjawiska typu phishing i jego odmiany spear phishing, whailing, men-in-the-middle czy cybersquatting. To tylko niektóre zagrożenia czyhające na nas ze strony mediów społecznościowych.

Pracownik w Social Media

Głośna sprawa z 2009 r. dotycząca sieci Domino’s Pizza, gdy dwójka pracowników tej restauracji nakręciła, a następnie umieściła na portalu YouTube.com nagranie przedstawiające kontrowersyjną zabawę z produktami, służącymi przygotowaniu posiłków dla klientów, otworzyła oczy wielu spośród pracodawców na niemożność kontroli przekazu związanego z marką.

Tego rodzaju sytuacje zmuszają do rozważenia możliwości zainwestowania w narzędzia, mające przeciwdziałać analogicznym przypadkom, gdyż nawet mimo natychmiastowych reakcji, straty co do liczby klientów i stanu przychodów firmy bywają w takich przypadkach zazwyczaj ogromne.

Według amerykańskich badań przeprowadzonych w 2009 r. przez Deloitte aż 74 % pracowników potwierdziło, że łatwo zniszczyć reputację firmy poprzez korzystanie z serwisów społecznościowych, a 27 %  badanych przyznało, że nie bierze pod uwagę etycznych konsekwencji swoich wypowiedzi dotyczących firmy, w której pracują.

Pracodawca musi więc liczyć się z tym, że niezadowolony pracownik może umieszczać na portalach, do których dostęp z reguły jest nieograniczony, informacje godząc w dobre imię firmy i stosując tego rodzaju czarny e-PR szkodzić boleśnie jej reputacji.

Z drugiej strony zadowolony pracownik może stanowić cenny dla pracodawcy łącznik w komunikacji tak z potencjalnymi, jak i dotychczasowymi klientami. Prawdą też jest, że każdy z pracowników w dużej mierze osobiście wpływa na wizerunek pracodawcy swoja aktywnością w mediach społecznościowych,  będąc ambasadorem marki oraz wizytówką firmy.

Wybór odpowiedniej strategii

Wielopłaszczyznowy charakter Social Media umożliwia generowanie ruchu na więcej niż jednym źródle – prowadzenie firmowego bloga, fanpage na Facebook’u czy konto na Goldenline.pl.

Przy tak bogatej ofercie warto zastanowić się czy budowania reputacji firmy nie powierzyć specjalistom. Na rynku znajdujemy szeroką rzeszę ekspertów zajmujących się e- marketingiem czy agencji przeprowadzających szkolenia w zakresie wykorzystywania mediów społecznościowych do promocji swojej firmy, marki czy produktów .

Przy tak dynamicznym rozwoju serwisów społecznościowych w celu zminimalizowania ryzyka konieczne zdaje się określenie i przyjęcie przez pracodawców odpowiedniej tzw. Social Media Policy, czyli strategii funkcjonowania firmy w wyżej wymienionych mediach. Należy precyzyjnie określić w niej sposób komunikowania się z klientem, zasady postępowania firmy przy promocji marki i kreowaniu jej wizerunku. Będzie to stanowić jasny komunikat dla pracowników, które działania i w jakim stopniu są dopuszczalne, a które stanowią ewidentne zagrożenie dla bezpieczeństwa firmy przez narażenie na szwank jej reputacji.

Kilka słów na koniec...

Wkroczyliśmy w erę marketingu online, gdzie tradycyjne źródła promocji firmy czy marki zdają się nieodwracalnie tracić na znaczeniu.

Za sprawą prędkości z jaką dzielimy się informacjami nieporównywalną z żadnym innym dotychczasowym tradycyjnym sposobem promocji, przyszłość w omawianej dziedzinie wydaje się definitywnie pozostawać w rękach Social Mediów.

Tym samym, zdumiewająco aktualnie brzmią wypowiedziane niegdyś słowa słynnego amerykańskiego inwestora Warrena Buffetta:  „Na zbudowanie reputacji potrzeba 20 lat, na jej zniszczenie pięciu minut” .